Tıngırdatmak mı? Çalmak mı? İdeal bir çalgı eğitimi nasıl olmalı? Bunun için önce enstrüman seçiminden bahsedelim. Bir çalgıya yeni başlarken yapılan hatalardan en yaygını, ucuz malzeme ile yapılmış bir çalgıyla başlamaktır. Öğrencinin çalgıya devam edip etmeyeceği, yeteneğinin olup olmadığı ve ilgisinin diri kalıp kalmayacağı belli olmadığından doğal olarak ucuz enstrüman tercih edilmektedir. Bu anlayış kısmen doğrudur ancak, öyle çalgılar var ki, onları çalabilmek gerçekten bir mucizedir. Bu nedenle en ucuzu almak yerine biraz daha masrafa girip orta düzeyde bir çalgı almak daha doğrudur.
Ucuz çalgıların birçoğu sıkıştırılmış talaştan (kontraplak) yapıldığı için, hiçbir zaman ağaç malzemeden yapılmış çalgılar gibi ses vermeyecektir; bu da öğrencinin bu işten keyif alamayacağı anlamına gelir. Ayrıca eşiklerin de ağaç malzemeden yapılması gerekirken bu çalgılarda eşikler ebonit gibi sert plastiklerden yapılmaktadır. Bu malzemeler tellerin titreşimini çalgı gövdesine doğal olarak aktaramaz, sesin belli bir oranda emilmesine yol açar. Bunların üstüne bir de sentetik boya ve vernik eklenince çalgı artık sadece çalgı değil, kanserojen madde yüklü bir nesneye dönüşür. Bu nedenle, ağaç dokusunun göründüğü, doğal renkli ve koruyucu vernikli çalgıları tercih etmeliyiz. Yaldızlı, gösterişli çalgılardan uzak durmalıyız.Çalgı seçiminde önemli bir başka konu da çalgının boyutudur. Her çalgının evrensel ölçütlerde belirlenmiş standart boyutu vardır. Küçük yaştaki öğrenciler için de çalgının standart boyutlarının 1/4’ü, 2/4’ü ve 3/4’ü üretilmektedir. Bunlardan hangisinin kullanılacağına öğrencinin anatomik yapısı (kol uzunluğu, parmak yapısı) ve beceri düzeyine göre karar verilmelidir. Bu nedenle hangi boyutta alınacağı konusu mutlaka çalgı öğretmenine danışılmalıdır. Çalgı öğretmeninin de alanında yetkin, öğrettiği çalgının yapısal, müzikal ve teknik özelliklerini bilen ve uygulayan bir öğretmen olması gerekir.
Çalgı eğitimi için gerekli olanlar; enstrüman, eğitim programı, eğitim ortamı, öğretmen, metot gibi unsurlardır. Bu saydıklarımızın içinde olmayan ama hepsinden önemlisi belki de aşktır. Evet aşktır… Diğer tüm unsurlar dört dörtlük olsa bile, kişinin içinde müzik aşkı yoksa maalesef çalgısını “tıngırdatmak”tan öteye gidemez. İdeal öğretmen, ideal metot, ideal enstrüman, ideal program, ideal ortam vs. yokken sırf sahip olduğu müzik aşkıyla yanıp tutuşan ve bu aşk sayesinde çalgısını ustalık derecesinde çalabilen birçok müzisyen vardır. İşte bu müzisyenler, teknik bilgileri aşıp sahip oldukları müzik aşkıyla artık müziğin nesnesi değil kendisi olmuşlardır.
Tıngırdatmak ile çalmak arasındaki farkı belirleyen işte bu aşktır.
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder
Ne Düşündüğünüzü Yazın (Comment)